Ἄν στίς διακοπές σου βρεθεῖς στό βουνό τῶν Κενταύρων καί ἀνηφορίσεις στήν ὄμορφη Μακρινίτσα, μήν παραλείψεις -ἐκτός ἀπό τό προσκύνημα στόν ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου, στήν πλατεία τοῦ χωριοῦ, καί τόν καφέ κάτω ἀπό τόν αἰωνόβιο πλάτανο νά ἐπισκεφθεῖς καί τό Μουσεῖο Βυζαντινῆς Τέχνης καί Πολιτισμοῦ Μακρινίτσας Πηλίου, πού βρίσκεται στόν ἴδιο χῶρο. 
  Ἀνάμεσα στά πολύτιμα ἐκθέματα τοῦ μουσείου ξεχωρίζει ἡ μαρμάρινη ἀνάγλυφη εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, στόν εἰκονογραφικό τύπο τῆς Βλαχερνίτισσας. Εἶναι ἔργο τοῦ 13ου αἰώνα καί προέρχεται ἀπό τή βυζαντινή μονή τῆς Ὀξείας Ἐπισκέψεως. Ἡ Θεοτόκος ἀπεικονίζεται σέ στάση δεήσεως, μέ τό σῶμα ὄρθιο καί τά χέρια ὑψωμένα. Μπροστά στό στῆθος της, μέσα σέ μετάλλιο, εἰκονίζεται ὁ Χριστός-Παιδί, πού εὐλογεῖ μέ τό δεξί του χέρι, ἐνῶ στό ἀριστερό κρατάει κλειστό εἰλητάριο. Ἑκατέρωθεν τῆς κεφαλῆς τῆς Θεοτόκου διακρίνονται οἱ ἐγχάρακτες ἐπιγραφές: «ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ» καί «Η ΟΞΕΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἐνῶ ἑκατέρωθεν τοῦ Χριστοῦ ἀναγράφονται τά συμπιλήματα γραμμάτων τῶν λέξεων: «ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ». 
  Στό κάτω δεξιό μέρος, σέ μικρότερη κλίμακα, ἀπεικονίζεται ἀνδρική μορφή σέ στάση ἱκεσίας, μέ τά χέρια ὑψωμένα. Στό πλαίσιο τῆς εἰκόνας διασώζεται ἐγχάρακτη ἀφιερωματική ἐπιγραφή, εὐανάγνωστη κατά τό μεγαλύτερο μέρος της: 
«ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΜΗΤΕΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ ΜΟΝΟΥ, ΠΟΣΙ ΠΑΝΑΓΝΕ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΚΑΤΩ, ΡΥΣΑΙ ΜΕ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΟΥΣ ΕΞΩΤΕΡΟΥ, ΚΑΙ ΣΥΓΚΑΤΑΡΙΘΜΗΣΟΝ ΟΙΣ ΟΙΔΑΣ ΤΡΟΠΟΙΣ ΕΝ Τῌ ΜΕΡΙΔΙ ΤΩΝ ΑΝΩ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ». 
  Στούς ταραγμένους καιρούς μας, ὅπου πρόσωπα καί θεσμοί πού προβάλλονται ὡς σωτῆρες ἀπογοητεύουν, ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ἀναζητᾶ ἄμεση καί οὐσιαστική βοήθεια. «Καὶ ποῦ λοιπὸν ἄλλην εὑρήσω ἀντίληψιν; Ποῦ προσφύγω; Ποῦ δὲ καὶ σωθήσομαι;». Σ᾽ Ἐκείνην πού εἶναι «πρεσβεία θερμὴ καὶ τεῖχος ἀπροσμάχητον». Σ᾽ Ἐκείνην πού «μᾶς ἐδόθη βοηθός καί συνήγορος, διά νά μεσιτεύῃ εἰς τόν Υἱό της δι᾽ ἡμᾶς ὡς μήτηρ τοῦ ἐλέους» (Νικόδημος Ἁγιορείτης, Πνευματικά Γυμνάσματα).
  Σέ κάθε ἐποχή, σέ κάθε πόνο, σέ κάθε ἀγωνία, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος σπεύδει νά σταθεῖ δίπλα στόν ἄνθρωπο πού τήν ἐπικαλεῖται μέ πίστη. Δέν εἶναι μακρινή, δέν παρατηρεῖ ἀμέτοχη· εἶναι Μητέρα. Καί ὡς Μητέρα ἔρχεται γρήγορα -μέ ὀξεία ἐπίσκεψη σέ κάθε πιστό πού ζητᾶ μέ εἰλικρίνεια τήν προστασία της. 
  Δέν εἶναι λίγες οἱ εἰκόνες τῆς Παναγίας πού εἶναι συνδεδεμένες μέ ταχεία ἀντίληψη καί θαυματουργική παρέμβαση. Ἀπό τήν Παναγία τήν «Ταχεῖαν Ἀντίληψιν» ἕως τήν Παναγία τή Γοργοϋπήκοο, τό μήνυμα παραμένει τό ἴδιο: Ἡ Παναγία δέν ἀργεῖ. Ἔρχεται. Δέν ἀρνεῖται τή βοήθειά της, χειροπιαστή καί ὀξεία, ἀρκεῖ καί ἡ δική μας μετάνοια νά εἶναι ὀξεία: ἄμεση, εἰλικρινής καί θερμή. Ἡ ὀξεία ἐπίσκεψη τῆς Θεομήτορος ζεσταίνει τήν καρδιά καί γίνεται ὁ φωτεινός δρόμος πού μᾶς ὁδηγεῖ στόν Υἱό της.

Εὔφημη Μπούτσικου-Ρίζου

"Ἀπολύτρωσις".

Τεῡχος Ἰουνίου - Ἰουλίου, 2025