ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ
Τί ψυχή θά παραδώσεις;
Ὁ παπα-Λύσανδρος καθόταν σκεφτικός στήν ἀναπαυτική του πολυθρόνα καί πότε ὕψωνε τά μάτια του στόν οὐρανό καί πότε τά χαμήλωνε στό προσευχητάρι πού κρατοῦσε στά χέρια του. Ἀπό τότε…
Μάνα ἤ Σπαρτιάτισσα
Ἕνας γιός καί τέσσερις κόρες καί χήρα ἐδῶ καί δυόμισι χρόνια· ἕνας γιός κι αὐτός φαντάρος, τί νά προκάμει ἡ ἔρμη ἡ Κερεκίτσα; Τά χωράφια πού τούς ἔδωσαν, ὅταν φτάσανε…
Ἀναστάσιμο συναπάντημα
Ἡ ἀνηφόρα δέν τόν κούραζε τόν Κώστα. Συνηθισμένος ἀπό παιδί στίς ἀγροτικές δουλειές τοῦ πατέρα του ἔμαθε νά περπατᾶ καί νά τρέχει καί σέ ἀνηφόρες καί σέ κατηφόρες. Τό…
Ψηλά στή Βαγγελίστρα
Χίλιες φορές τόν ἔκανε αὐτόν τόν δρόμο ἡ Βαγγελιώ, μά πρώτη φορά τῆς φάνηκε τόσο μακρινός, πρώτη φορά ἀτέλειωτος. Ἔτρεχε σχεδόν, ὅσο μπορεῖ κανείς νά τρέξει στήν ἀπότομη ἀνηφόρα,…
Ἡ σπουδαία μαμά
Ἀθέατη κι ἀπαρατήρητη στό τελευταῖο θρανίο ἡ Ἀγγελική ἔδινε τήν ἐντύπωση ὅτι τίποτα τό ἐντυπωσιακό δέν μποροῦσε νά περιμένει κανείς ἀπό αὐτήν. Ὥς τή στιγμή πού οἱ καθηγητές της…
Θρύψαλα μέ τόν λοστό τῆς ἀγάπης
Ἐκεῖ στήν ἐρημιά, ἔξω ἀπό τά μνήματα ἔστησε τό καραούλι του σήμερα ὁ Ἀλέξανδρος. Προπαραμονή Πρωτοχρονιᾶς κι ἡ κίνηση ἦταν ἐλάχιστη σέ τοῦτο τό μέρος. Μά δέν μπορεῖ, κάποιοι…
Ἡ ἀγκαλιά πού ἄργησε...
Ἡ πρώτη ἐπαφή τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ μέ τή σχολική πραγματικότητα, ἡ πρώτη φορά πού μπαίνει στήν τάξη εἶναι μιά ἱερή στιγμή καί μιά ἀξέχαστη ἐμπειρία. Αὐτή τήν ὥρα τήν περίμενε…
Τό γαλανό, τό καθαρό
Ἀπό πολύ μικρός ὁ Χάνς ὀνειρευόταν τή στιγμή πού θά σηκώσει τό βλέμμα του καί θά ἀντικρίσει τόν ἀττικό οὐρανό. Κάπου διάβασε πώς ἦταν τόσο γαλάζιος, πού καί τό…
50 χρόνια θύμηση
Οἱ νοσταλγικές θύμησες σταματοῦν ἐκεῖ πού ἀρχίζει ὁ ἐφιάλτης... Ὅ,τι γλυκό μᾶς πονάει, ἄλλοτε ὑποκύπτουμε στή γλύκα του κι ἄλλοτε τό ἀποδιώχνουμε ἀρνούμενοι τή θύμησή του. Μά ἡ ἄρνηση…
Τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ
Τήν ξέραμε τήν Ἄνοιξη, τόν ξέραμε τόν τρελό Ἀπρίλη μέ τά χαμόγελά του καί τά δάκρυά του. Ξέραμε πώς παρόλο πού στόν τόπο μας σάν ἔμπαινε ἦταν σάν νά…
Τά γράμματα τά ἑλληνικά
Τά προσωπάκια πού πλησίασαν τήν πόρτα τοῦ ναοῦ κόλλησαν μεταξύ τους καί τά σπινθηροβόλα μαῦρα μάτια τους ἀναζήτησαν τόν ἄνθρωπο πού τά περίμενε.-Καλῶς τα! Ἐλᾶτε μέσα, παιδιά μου, ἄκουσαν μέσα…
Προστάτης καί φίλος
Ἦταν ὄμορφη ἡ Θεσσαλονίκη, ἀληθινή νύμφη τοῦ Θερμαϊκοῦ, ἔτσι ὅπως τήν ἔμαθε ἀπό τά βιβλία τοῦ Δημοτικοῦ. Μέ τόν Λευκό της τόν Πύργο καί μέ τήν ὑπέροχη θέα τῶν κάστρων…
ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ
