Σάν ἄλλοτε Χριστούγεννα

 Ἡ πολυτέλεια τοῦ μεγάλου σαλονιοῦ τοῦ σπιτιοῦ τῆς κ. Ἀλίκης μαρτυροῦσε τόν πλοῦτο καί τήν μεγάλη οἰκονομική ἄνεση. Ἡ χλιδή συνταιριασμένη μέ τό γοῦστο τῆς οἰκοδέσποινας ἄφηναν ἕνα αἴσθημα θαυμασμοῦ…

Τά ὡραιότερα κάλαντα

 Τούς περίμενε ὅλους ἡ γιαγιά Εὐγενία, παιδιά, νύφες, γαμπρούς κι ἐγγόνια. Τούς περίμενε ὅπως κάθε χρόνο γιά νά γιορτάσουν ὅλοι μαζί μέσα στό ἁπλόχωρο σπίτι της τά Χριστούγεννα. Ὁ σύζυγός της…

Ἀγρύπνια τῶν ἀγγέλων

Περασμένα μεσάνυχτα. Ὥρα καλή γιά κείνους π᾿ ἀγρυπνοῦν μετρώντας κόμπο-κόμπο τά «Κύριε ἐλέησον» ἤ διαβάζοντας τό Μεσονυκτικό. Ὥρα καλή, πού μέσα στή σιωπή της γίνεται εὐκολότερη ἡ κοινωνία μέ τόν…

Καί ἐπί γῆς εἰρἠνη

 Ὁ Μανώλης τράβηξε τήν κουρτίνα τοῦ παραθύρου του καί εἶδε μέ ἱκανοποίηση ὅτι ὁ καιρός τό γύρισε σέ χιόνι. Ὅλη τή μέρα ἔβρεχε, μά μέσα στή βροχή ἔβλεπε μερικές νιφάδες…

Μία ἑρμηνεία τῆς "Φόνισσας" τοῦ Ἀλεξ. Παπαδιαμάντη

  ῾Η «Φόνισσα» τοῦ ᾿Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, τό ἀριστούργημα αὐτό τῆς παγκόσμιας λογοτεχνίας, προκάλεσε κατά καιρούς καί κατά τόπους πολλές ἀπορίες καί ἐρωτήματα στούς ἀναγνῶστες-μελετητές της. Πολλές, φυσικά, στάθηκαν καί οἱ…

Πορεία σέ θάνατο λευκό

Βλέμμα χαμένο στόν ὁρίζοντα. Βῆμα ἀργό στό πουθενά πού βγάζει. Θέληση ἀνύπαρκτη. Νοῦς ταξιδιάρης στό ἀνεπίστρεπτο. Στά τρυπημένα χέρια ἀπρόσμενα ἕνα κομποσχοίνι -μνήμη φίλης δασκάλας, δῶρο δικῆς της προσευχῆς. Στά τρυπημένα…

Ἐπιστροφή

Χερουβίμ μέ φλογίνη ρομφαία φρουροῦσαν τήν ὁδό τοῦ Παραδείσου καί οἱ πρωτόπλαστοι κινήσανε ν᾿ ἀνοίξουν ἄλλους δρόμους. Ἐλεύθερα διαλέξαν τό σκοτάδι. Σκλάβοι τοῦ ἄπιαστου ὀνείρου παραπαίουν. Ἀγκάθια καί τριβόλια ἡ…

Παναγία, μητέρα

Στήν κόγχη τοῦ ἱεροῦ σάν δυό φτερά τά χέρια σου ἀνοίγεις, Πλατυτέρα. Καί σάν νεφέλη ἀνυψώνεις μυστικά κάθε μας δέηση στόν οὐράνιο Πατέρα. Ἄλλοτε Ὁδηγήτρια κυρά καί ἄλλοτε Βρεφοκρατοῦσα, τό…

Ὀρθοδοξία

Ὀρθοδοξία, πατρίδα μου!                    Στήν ἀγκαλιά σου γεννήθηκα κι ἀπό τά θεῖα σου νάματα πῆρα πνοή κι ἀναστήθηκα. Μέσα στό λίκνο σου μ᾿ ἔθρεψαν ἀγγέλων ὕμνοι καί ἄσματα, ἡ βιοτή τῶν…

Μ᾿ ἀξιοπρέπεια

Τά χρόνια φύγανε σά λαθρομετανάστες, καπνός στό δρόμο μου οἱ σκιές π᾿ ὅλο πυκνώνουν κι ἀθώρητος μέ πλησιάζει ὁ Ἄλλος μέ βῆμα σιγαλό σά βελουδένιο. Τήν ὥρα τῆς συγκομιδῆς στή…

Ξεκίνημα νέο

Θά ξαναρχίσω πάλι...Κι ἄν σύννεφα πλακῶσαν τήν ψυχή,κι ἄν βούιξε τοῦ κόσμου τούτου ἡ Κίρκη,νά μέ πλανέψει ἀπ᾿ τῆς καθάριας βιοτῆς τή στράτακι ἄν ἄμετρες οἱ ἀποκλίσειςκι ἀπρόβλεπτα, στοῦ δρόμου…

Ἐξομολόγηση

Ἀδελφέ μου,πόσο στάθηκα κοντά σου στή μπόρα πού σέ βρῆκε; Πόσο μοιράστηκαν τά φτερά μου τό βάρος τῶν δικῶν σου; Πόσο σέ κατάλαβα καί σ᾿ ἔνιωσα; Πόσο δική μου ἔκανα…